SIECIOWY SYSTEM ARCHIWIZACJI I BACKUPU DANYCH
Program do backupu - Ferro Backup System
       
Identyfikator artykułu : FS-FBS-20051119-I01
Ostatnia weryfikacja : 10 kwietnia 2012
Wersja : 2.1

Optymalne schematy zakresów archiwizacji, czyli co archiwizować a co pomijać, aby archiwizacja była szybka i skuteczna


W artykule zostały przedstawione informacje, które mogą być pomocne przy ustalaniu optymalnego zakresu archiwizacji. Opisane zostały dwa, najczęściej stosowane schematy oraz typowe błędy popełniane podczas określania plików poddawanych archiwizacji i plików pomijanych.



Od wytyczenia właściwego zakresu archiwizacji zależy szybkość wykonania kopii zapasowych, obciążenie sieci LAN oraz wielkość plików kopii bezpieczeństwa zarówno w przypadku archiwizacji pełnej jak i różnicowej.


Pisząc właściwy zakres mam na myśli ograniczenie zakresu archiwizacji do plików, które są istotne z punktu widzenia bezpieczeństwa danych i pominięcia takich, które nie będą potrzebne w przypadku przywracania danych. Pliki, które na pewno można wykluczyć z archiwizacji, to pliki znajdujące sie w katalogach tymczasowych. Dodatkowo wykluczyć można pliki, które nie znajdują sie w specjalnych katalogach Temp, ale posiadają nazwę lub rozszerzenie wskazujące tymczasowy charakter plików, np.: *.tmp, *.bak, ~nazwa_pliku.doc, itp.

Oprócz pomijania katalogów i plików tymczasowych można się również zastanowić czy archiwizacji wymagają pliki wykonywalne (programy, biblioteki, sterowniki) czy też skoncentrujemy się wyłącznie na archiwizacji znanych nam typów plików, w których pracownicy przechowują wyniki swoich prac. Najczęściej chodzi tu o pliki tekstowe DOC, RTF, pliki arkuszy kalkulacyjnych XLS, i różnego typu pliki baz danych. Oczywiście rodzaj plików objętych ochroną należy dobrać po zapoznaniu się z oprogramowaniem, którym dysponują pracownicy.


Schemat pierwszy - archiwizuj tylko to co najważniejsze

Ograniczenie backupu wyłącznie do plików tworzonych przez pracowników stanowiących wynik ich pracy pozwala maksymalnie zwiększyć szybkość wykonywania kopii, zmniejszyć obciążenie sieci oraz rozmiar generowanych archiwów. Z tego typu archiwów nie będzie można odtworzyć całego systemu. Po awarii konieczna zatem będzie ponowna instalacja systemu i oprogramowania, a na końcu przywrócenia zarchiwizowanych plików.

Powyższy schemat jest najwydajniejszy i dlatego jest stosowany najczęściej. Zabezpiecza wszystkie istotne z punktu widzenia firmy informacje, w najmniejszym stopniu obciąża sieć i wymaga najmniejsze ilości miejsca do przechowywania kopii.


Schemat drugi - archiwizuj wszystko oprócz plików tymczasowych

Inny dość często spotykany schemat zakresu archiwizacji to archiwizacja obejmująca wszystkie pliki znajdujące się na dysku z pominięciem plików tymczasowych. Archiwizujemy zatem wszystkie pliki wykonywalne należące do systemu jak i do zainstalowanych programów, pliki ustawień systemowych i ustawień programów oraz, tak jak w poprzednim schemacie, pliki zawierające wyniki pracy. W tym schemacie najmniej czasu poświęcamy na zorganizowanie masek plików do archiwizacji i masek plików pomijanych. Maska plików do archiwizacji będzie zawierała przeważnie tylko jeden wpis - c:\*.* - oznaczający, że archiwizacji mają być poddawane wszystkie pliki znajdujące się na dysku C:. Maska plików pomijanych będzie natomiast zawierała ścieżki do katalogów tymczasowych, np.: C:\*\Temp\*.*, C:\*\Temporary Internet Files\*.*.

Aktualizacja! Od wersji 2.5 można zdefionować maski obejmujące swoim zakresem wszystkie lokalne dyski twarde (patrz: Tabela 1).

Jest to najprostszy schemat organizacji zakresu archiwizacji jednak, zwłaszcza podczas pierwszej archiwizacji, zadanie będzie wykonywane długo (40 minut - 180 minut w zależności od ogólnej liczby plików na dysku), a wygenerowane archiwum, dlatego że będzie zawierało praktycznie wszystkie pliki z całego dysku lub dysków danego komputera, może być w granicach od jednego do kilku GB, nawet przy włączonej kompresji.

Takie archiwa będą zawierały wszystkie dane, potrzebne nie tylko do odtworzenia wyników pracy, ale również do odtworzenia ustawień systemowych i ustawień programów. Więcej informacji na ten temat znajduje się w artykule Archiwizacja systemu operacyjnego.


Najczęstszy błąd popełniany przy określaniu zakresu archiwizacji

Na zakończenie chcę jeszcze raz zwrócić uwagę na najczęściej popełniany błąd czyli brak wykluczenia z zakresu archiwizacji katalogów tymczasowych. Pliki tymczasowe znajdują się najczęściej w katalogach Temp i Temporary Internet Files. Jeżeli pliki z tych katalogów nie są okresowo usuwane to, po pewnym czasie użytkowania komputera, mogą zawierać dziesiątki tysięcy plików o łącznym rozmiarze kilku lub kilkunastu gigabajtów, plików które z punktu widzenia archiwizacji nie są istotne. Brak wykluczenia tych katalogów powoduje znaczne wydłużenie procesu archiwizacji, zwiększenie obciążenia sieci LAN oraz zwiększenie rozmiaru plików kopii bezpieczeństwa.




Pliki archiwizowane Pliki pomijane Opis
C:\*.* -brak- Archiwizowane będą wszystkie pliki z katalogu C: oraz z wszystkich podkatalogów
C:\*.doc
C:\*.rtf 		-brak- Archiwizowane będą wszystkie pliki typu DOC i RTF z katalogu C: oraz z wszystkich podkatalogów
C:\*.* C:\Windows\*.* Archiwizowane będą wszystkie pliki z katalogu C: oraz z wszystkich podkatalogów oprócz plików znajdujących się w katalogu C:\Windows\ i jego podkatalogach
*.*
*\temp\*.* *\temporary internet files\*.* Archiwizowane będą wszystkie pliki znajdujące się na wszystkich lokalnych dyskach twardych z pominięciem plików znajdujących się w katalogach o nazwach "temp" i "temporary internet files"

Tabela 1. Przykłady masek zawierających symbole wieloznaczne.




Schematy archiwizacji - archiwizacja szybka i skuteczna, odzyskiwanie łatwe i przyjemne
Wszelkie prawa zastrzeżone. © 2000-2024 FERRO Software